Triangulatie

Triangulatie, ook wel driehoeksmeting, is een meting waarbij men gebruik maakt van de eigenschappen van een driehoek. Het is gebaseerd op de wiskundige eigenschap van een driehoek dat de vorm vastgesteld kan worden zonder dat alle kenmerken bekend zijn (Goniometrie). Een driehoek heeft drie zijden en drie hoeken, dus in totaal 6 kenmerken. Met drie van de zes kenmerken kan de driehoek al bepaald worden. Er bestaan vijf combinaties waarvoor dit principe opgaat, alsmede één uitzondering: met de combinatie van 3 hoeken is de schaal niet te bepalen.

Wanneer men triangulatie wil toepassen in een 3D vision systeem, dan wordt de driehoek gevormd door de volgende drie onderdelen, een camera, een laserlicht en een object waar het licht op valt. Doordat de hoek van de camera en de hoek van het laserlicht bekend zijn en tevens de afstand tussen camera en laser, kan de afstand ten opzichte van het object bepaald worden. Extra 3D  informatie kan vergaard worden door langs het object te bewegen. Hierdoor kunnen x en y posities van het object bepaald worden en tevens vormen op basis van de plek waarop het gereflecteerde licht op de CCD sensor van de camera valt.

Een groot voordeel van triangulatie is de eenvoud en de betrouwbaarheid van het systeem. Een nadeel is dat alleen één enkele afstandsmeting gedaan kan worden met één enkel shot. Wanneer men meer informatie wil hebben over het object, zal men het object langs de opstelling moeten laten bewegen of de opstelling zelf moeten laten bewegen langs het object. Alleen met meerdere beelden en de vergelijking hiertussen kan een completere 3D visualisatie van het object gegenereerd worden.